Pretekstem do spotkania hodowców, naukowców, leśników i weterynarzy była 160. rocznica hodowli żubrów w lasach pszczyńskich. Żubry przyjechały do Nadleśnictwa Murcki wiosną 1865 roku. Za 20 jeleni Jan Henryk XI otrzymał od cara Rosji Aleksandra II jednego byka i trzy samice.

Na konferencji, która odbywała się w Pszczyńskim Centrum Kultury, rozmawiano m.in. o ochronie rezerwatowej oraz przeżywalności i rozrodczości żubrów, ale też o żubrach żyjących m.in. w Bieszczadach, Holandii, Niemczech, Szwajcarii i Hiszpanii.
- Cieszę się, że w Pszczynie oraz Jankowicach możemy przyczyniać się do ochrony i przedłużania gatunku żubra europejskiego, a także edukować społeczeństwo o wyjątkowości tych zwierząt - mówił burmistrz Dariusz Skrobol.
Starosta Grzegorz Wanot podkreślał, że w powiecie pszczyńskim od 160 lat bije serce historii i przyszłości żubra. - Żubr jest dla nas - mieszkańców ziemi pszczyńskiej - nie tylko symbolem siły, wytrwałości i determinacji, to część naszej tożsamości.
Dużo miejsca na konferencji poświęcono przyszłości żubrów pszczyńskich. Linii bardzo zasłużonej dla ochrony gatunku. Wystarczy powiedzieć, że wśród dwunastu założycieli współczesnej populacji gatunku, cztery to żubry pszczyńskie: PLAVIA, PLACIDA, PLEBEJER i PLANTA.
Dzisiaj przyszłość tej linii stoi pod dużym znakiem zapytania. Zastanawiano się, co zrobić, aby tak zasłużona hodowla przetrwała? Niestety, linia „PL” nie ma możliwości pozyskania nowych osobników z innych stad, ponieważ poza Pszczyną nie była hodowana. A co za tym idzie, jest linią narażaną na wiele negatywnych skutków chowu wsobnego. Prawdą jest, że poziom inbredu w linii „PL” jest bardzo wysoki, nie spotykany w żadnej innej populacji zwierząt, ale przeżywalność młodych zwierząt jest większa niż w linii nizinnej i znacznie większa niż w linii nizinno-kaukaskiej.
Linia pszczyńska to ewenement na skalę światową i należy zrobić wszystko, aby ją utrzymać w dobrym zdrowiu. W innym przypadku, konieczne będzie zakończenie jej prowadzenia.