Zmarł dr Jan Kruczek, pracownik Muzeum Zamkowego w Pszczynie, z którym był związany zawodowo przez prawie 50 lat. Historyk sztuki, muzealnik, ceniony bronioznawca, badacz dziejów ziemi pszczyńskiej. Przez wiele lat z dużym oddaniem poświęcał się sprawom muzeum. Jego dokonania naukowo-badawcze wywarły niemały wpływ na rozwój oraz obecny kształt i pozycję Muzeum Zamkowego.

Przed kilkoma dniami został uhonorowany statuetką „Róża Księżnej Daisy”. Tym samym dołączył do wąskiego, bo liczącego 9 osób, prestiżowego grona wyjątkowo zasłużonych dla Muzeum Zamkowego w Pszczynie.
Przypominamy rozmowę z dr. Janem Kruczkiem, która ukazała się na łamach specjalnego wydania „Głosu Pszczyńskiego Historia” w maju 2016 roku.

Początki były dość skromne

Głos Pszczyński: Pana zainteresowania badawcze skupiają się wokół trzech tematów: dawnego uzbrojenia, obyczaju dworskiego i dziejów zamku pszczyńskiego.

Jan Kruczek: Tak, to są te najważniejsze. Jak zostałem przyjęty do pracy w zamku przez ówczesnego dyrektora Ignacego Płazaka, to ze względu na to, że jestem mężczyzną, dostałem do opracowania karty katalogowe militariów. Panie natomiast zajmowały się meblami i obrazami. Można powiedzieć, że to płeć zdecydowała o moich zainteresowaniach. To był przypadek. Ja na uzbrojeniu się dotąd zupełnie nie znałem. Ale później zacząłem jeździć na zebrania Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy do Krakowa, które prowadził prof. Zdzisław Żygulski, i tak się wciągnąłem w tematykę i zakres badań związanych z historią uzbrojenia, że zaowocowało to doktoratem i wydaniem książki pt. „Produkcja broni i oporządzenia jeździeckiego na ziemi pszczyńskiej od XVII do połowy XIX wieku”.