Do końca zbliża się trwająca od pół roku inwentaryzacja nagrobków na nowym cmentarzu żydowskim w Mikołowie, powstałym w połowie lat 20. XVIII wieku. To właśnie ta nekropolia przez niemal wiek do 1814 roku użytkowana była przez Żydów z Pszczyny i okalających ją wsi jako miejsce wiecznego spoczynku.

W ostatnim czasie w przestrzeni cmentarza udało się zidentyfikować jeszcze kilka nagrobków, które bezsprzecznie wieńczą mogiły żydowskich mieszkańców Pszczyny. Wśród nich wyróżnia się okazała, choć obecnie przewrócona i częściowo połamana, stela Phebeusa (Fabischa) Skutscha, zmarłego 4 adar 5568, tj. 2/3 marca 1808 roku. Był on mężem Heleny, córki Marcusa Joachima i Fradel Plessnerów i zarazem wnuczki owianego sławą Salomona Isaaka, z którą miał syna Samuela, urodzonego w 1792 roku w Pszczynie.
Udało się natrafić także na nagrobek kolejnego syna wspomnianego już Salomona Isaaka - Löbela, męża opisanej w poprzednim artykule Ziperel, z którą miał syna Itziga (Isaaka), urodzonego w 1760 roku w Woszczycach. Niestety, uszkodzenia reliefowego napisu uniemożliwiają odczytanie roku śmierci Löbela, choć stylistyka nagrobka wskazuje, że mógł umrzeć w pierwszej dekadzie XIX wieku.
Spośród innych nagrobków należy wymienić jeszcze piaskowcowe i skromne wizualnie stele Nochy, córki Aharona, zmarłej 1 szwat 5573, tj. 1/2 stycznia 1813 roku oraz Miriam, córki Sinaja lewity, zmarłej 21 kislew 5574, tj. 13/14 grudnia 1813 roku. O ich pochodzeniu z Pszczyny świadczy nazwa tej miejscowości, zawarta w inskrypcji nagrobnej.
Udało się jeszcze natrafić na nagrobek Sulki, córki Aszera, zmarłej 24 nisan 5562, tj. 25/26 kwietnia 1802 roku. Najprawdopodobniej, choć nazwa miejscowości nie jest wymieniona w jej epitafium, była ona żoną Menachema Mendla ze Starej Wsi, których syn Simon w 1812 roku przyjął nazwisko Bortenstein.

Sławomir Pastuszka