Dom przedpogrzebowy na cmentarzu żydowskim w Pszczynie to obecnie jedyny zachowany tego typu obiekt na ziemi pszczyńskiej, a także jedyna hala pogrzebowa, jaka kiedykolwiek powstała na pszczyńskich nekropoliach.

Pszczyński dom przedpogrzebowy od momentu wzniesienia w 1888 roku do wybuchu II wojny światowej pełnił swoją właściwą funkcję - był przede wszystkim miejscem przygotowywania zmarłego do pochówku (stąd nazwa: przedpogrzebowy). W trakcie samego pogrzebu, po dojściu na cmentarz konduktu, był salą ceremonialną, w której ustawiano trumnę na czas niektórych modlitw i przemówień, zanim przeniesiono ją na miejsce wiecznego spoczynku.
Raz w roku, w żydowskim miesiącu elul, przypadającym na miesiące sierpień-wrzesień w kalendarzu gregoriańskim, w budynku odbywała się specjalna uroczystość, zwana jako Bußtag (dzień pokutny), Gedenktag (dzień rocznicowy), Seelenfeier (święto dusz) oraz Gedächtnisfeier (święto wspominkowe). Było to prowadzone przez jednego z gminnych urzędników kultowych uroczyste nabożeństwo połączone z kazaniem i modlitwą za dusze wszystkich zmarłych członków istniejącego do 1922 roku Izraelickiego Towarzystwa Opieki nad Chorymi i Pogrzebowego w Pszczynie (Israelitische Krankenpflege-und Beerdigungsverein in Pless).

Sławomir Pastuszka