Dom przedpogrzebowy na cmentarzu żydowskim w Pszczynie to obecnie jedyny zachowany tego typu obiekt na ziemi pszczyńskiej, a także jedyna hala pogrzebowa, jaka kiedykolwiek powstała na pszczyńskich nekropoliach.

Dom przedpogrzebowy stanowił trwały element górnośląskich cmentarzy żydowskich. Od drugiej połowy XIX wieku trzon założenia cmentarnego zaczęła stanowić wyraźna oś kompozycyjna, a dom przedpogrzebowy umiejscawiany na jej zwieńczeniu stawał się dominantą krajobrazową całego układu. Jednocześnie umieszczony bywał na wylocie ciągów komunikacyjnych, co stanowiło rozwiązanie funkcjonalne, ułatwiające bezkolizyjne prowadzenie konduktów pogrzebowych.
Cmentarz żydowski w Pszczynie założony został na północ od centrum miasta, na przedmieściu nazywanym dawniej Skotnicą, w pobliżu dróg do Piasku i Jankowic, czyli obecnych ulic Katowickiej i Bieruńskiej. Działkę w kształcie prostokąta o powierzchni 0,64 ha zakupiono 2 sierpnia 1814 roku za 240 talarów od mistrza stolarskiego Josepha Zawiszy. Na plac grzebalny przeznaczono początkowo część o powierzchni 0,25 ha, oddaloną najbardziej na wschód od szosy do Piasku. Cmentarz ujęto drewnianym płotem, a od strony zachodniej zbudowano niewielki dom przedpogrzebowy, o którego istnieniu i lokalizacji wiadomo jedynie z mapki sytuacyjnej z 12 maja 1888 roku.

Sławomir Pastuszka