Simon Steiner (1865-1930) był jednym z najbardziej wyróżniających się i popularnych okołopszczyńskich karczmarzy, a jego ćwiklicka gospoda dzięki sprawnie prowadzonej kampanii reklamowej zyskała znaczenie ponadlokalne. Ponadto - już jako mieszkaniec Pszczyny - zapisał się na łamach historii lokalnej jako kantor miejscowej synagogi, którą to funkcję pełnił w latach 1922-1930.

Losy Simona Steinera zostały opisane już na łamach czerwcowego i lipcowego wydania gazety. Artykuł ten, jak i poprzedni, stanowią niejako postscriptum, w których przytoczone zostały krótkie biogramy jego czworga dzieci (wszystkie urodzone w Ćwiklicach), które pochodziły z jego pierwszego małżeństwa z Hedwig Cohn (1869-1916).

Betty Steiner
Trzecie dziecko i druga córka Steinerów, Betty, przyszła na świat 21 maja 1899 roku. 28 listopada 1919 roku na łamach pszczyńskiej prasy pojawiło się ogłoszenie informujące o jej zaręczynach z Georgiem Theodorem Aufrechtem z Wodzisławia Śląskiego. Wybranek jej serca, którego poślubiła na początku roku 1920 w Ćwiklicach, urodził się 30 sierpnia 1885 roku jako syn Siegfrieda (Samsona) Aufrechta i Marii z domu Laband.
Po ślubie małżonkowie zamieszkali początkowo we Wrocławiu, gdzie 10 sierpnia 1921 roku na świat przyszła ich córka Marianna. W kwietniu 1924 roku rodzina przeprowadziła się do Gliwic. Tam 27 marca 1925 roku urodziła się druga córka Aufrechtów, Eva Charlotte.
Georg z zawodu był kupcem. Księga adresowa z 1924 roku informuje, że był właścicielem firmy „E. Aufrecht”, zajmującej się handlem sprzętem kuchennym i domowym. Wedle tej, jak i kilku kolejnych ksiąg adresowych, rodzina mieszkała w poszczególnych latach pod następującymi adresami: Tarnowitzerstrasse 8 (1924), Kreidelstrasse 19 (1928, 1931) i Ring 22 (1936).
Dojście Adolfa Hitlera do władzy w 1933 roku znacząco zmieniło położenie ludności żydowskiej na terenie całych Niemiec. Głównym celem polityki nazistów było wyeliminowanie Żydów ze społeczeństwa niemieckiego i zmuszenie ich do emigracji. Zadanie to realizowane było zarówno za pomocą środków administracyjnych i ekonomicznych, jak również przez stosowanie przemocy fizycznej. Na mocy decyzji Rady Ligi Narodów w Genewie przyznano mniejszości żydowskiej na Górnym Śląsku ochronę prawną zgodnie z konwencją polsko-niemiecką z 1922 roku, a III Rzesza została zobowiązana do zaniechania stosowania tam jakichkolwiek działań skierowanych przeciwko Żydom. Wygaśnięcie konwencji 15 lipca 1937 roku spowodowało rozciągnięcie wszystkich antysemickich ustaw wydanych po 1933 roku w III Rzeszy na obszar niemieckiego Górnego Śląska, w tym tzw. ustaw norymberskich.

Sławomir Pastuszka