30 marca 1922 roku głosami zarówno polskiej, jak i niemieckiej frakcji Rady Miejskiej w Pszczynie na burmistrza został wybrany Jan Figna. Zastąpił on na tym stanowisku Roberta Saalmanna, który z Pszczyny odszedł już w listopadzie 1921 roku. Przez kilka kolejnych miesięcy obowiązki burmistrza tymczasowo pełnił radny Gawollek. Zmiana w fotelu gospodarza pszczyńskiego magistratu zwiastowała nadejście nowego ładu polityczno-społecznego w mieście, które w połowie 1922 roku oficjalnie zostało włączone w granice Polski.

Uznawany za ostatniego niemieckiego burmistrza Pszczyny Robert Saalmann urodził się 23 października 1863 roku w Biskupcu na terenie Prus Wschodnich. Pracował początkowo jako asystent biurowy, a w 1889 roku, pomimo braku odpowiedniego wykształcenia, został wybrany na burmistrza Golubia. Urząd ten pełnił przez trzy lata, następnie przeniósł się na równorzędne stanowisko do Mogilna. Tam pojął za żonę Marię z domu Schröter, z którą doczekał się dwójki dzieci: Erny i Ericha (zginął w 1916 roku w Lipsku na froncie Wielkiej Wojny).
W 1894 roku Saalmann wraz z rodziną trafił do Pszczyny. Tutaj 26 lutego zastąpił Paula Hübnera na stanowisku burmistrza miasta. Jego kontrkandydatem w wyborach był burmistrz Hluczyna Woytich.
Następca Saalmanna na urzędzie burmistrza Pszczyny, Jan Figna, urodził się 11 lutego 1886 roku w Nowych Hajdukach (obecnie dzielnica Chorzowa). W służbie administracyjno-komunalnej pracował od osiemnastego roku życia: najpierw jako pomocnik biurowy, następnie asystent i sekretarz m.in. w Chropaczowie i Lublińcu oraz w miastach na terenie Brandenburgii i Westfalii. W latach 1917-1919 pełnił obowiązki burmistrza Bnina koło Poznania, następnie stał na czele magistratu miasta Jarocina.
Wybrany w marcu 1922 roku na burmistrza Pszczyny został wprowadzony oficjalnie w urzędowanie 19 czerwca przez ostatniego pruskiego landrata Maksymiliana von Rupertiego.

Jarosław Zawisza