Pszczyńscy starostowie przed stu laty
28 czerwca 1922 roku powiewająca nad dachem budynku starostwa powiatowego w Pszczynie stara, zużyta flaga w barwach czarno-czerwono-złotej została opuszczona. Kilka chwil później na maszt wciągnięto nowo utkaną flagę biało-czerwoną. Wymiana chorągwi była symbolem znacznie poważniejszej wymiany gospodarza budynku. Dotychczasowego pruskiego landrata powiatu pszczyńskiego, Maksymiliana von Rupertiego, zastąpił polski starosta, Franciszek Lerch.
Max Fritz William von Ruperti urodził się 19 kwietnia 1872 roku w Grubnie na terenie Prus Zachodnich (obecnie wieś leżąca w granicach województwa kujawsko-pomorskiego). Jego ojciec był posiadaczem dóbr rycerskich. Po ukończeniu Królewskiego Gimnazjum Katolickiego w Kulm (dzisiejsze Chełmno), podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Heidelbergu. Karierę urzędniczą Ruperti rozpoczął jako referendarz sądowy w 1895 roku, po czterech latach został referendarzem w rejencji we Frankfurcie nad Odrą. W 1901 roku awansował na stanowisko asesora rejencyjnego. Doradzał landratom w różnych częściach monarchii niemieckiej: w Chojnicach (Prusy Zachodnie), Wiesbaden (Westfalia) i Niederbarmin (Brandenburgia). Od maja 1906 roku pracował w rejencji bydgoskiej, skąd w 1908 roku został skierowany do zarządzania (najpierw tymczasowo, a od 29 marca 1909 roku na stałe) powiatem pszczyńskim. Na stanowisku landrata zastąpił barona Ernsta Augusta Juliusa von Heykinga.
Franciszek Lerch urodził się 23 sierpnia 1880 roku w Friedersdorf (dzisiejsze Biedrzychowice koło Głogówka) w niemieckiej rodzinie rolniczej. Po ukończeniu gimnazjum w Głubczycach, w 1903 roku podjął studia filozoficzne na uniwersytecie we Fryburgu w Szwajcarii, które jednak po pierwszym semestrze przerwał na rzecz dalszego kształcenia na Uniwersytecie Wrocławskim, na kierunku prawniczym. Podczas studiów włączył się w aktywność Wrocławskiej Grupy Narodowej Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. W 1905 roku obronił tytuł doktora praw i podjął pracę w charakterze referendarza sądu grodzkiego w Ścinawie. Następnie przebywał krótko w Berlinie, a od 1910 roku osiadł w Opolu. Rozpoczął tam praktykę adwokacką. Wraz z Franciszkiem Kurpierzem założył Drukarnię Spółkową, wydającą polskojęzyczne czasopismo „Nowiny. Przez lud dla ludu”. Aktywnie współpracował także z Towarzystwem Gimnastycznym „Sokół”. Od listopada 1919 roku z ramienia Polskiej Partii Ludowej dr Lerch sprawował mandat radnego Opola. Wkrótce został doradcą technicznym alianckiego kontrolera na powiat opolski.
Jarosław Zawisza
powrót