Johnny Friedlaender - część 6 (1954-1959)
Johnny Friedlaender to urodzony w Pszczynie światowej sławy malarz, grafik i rytownik, jeden z czołowych europejskich artystów XX wieku, który z dumą nazywał się Francuzem Górnego Śląska. Friedlaender tworzył w różnych technikach, jednak przede wszystkim znany jest jako pionier nowoczesnej akwaforty - nadał tej trudnej technice artystycznej nową współczesną formę ekspresji, która łączyła tradycję z innowacją.
Lata 1954-1959 minęły Johnnemu Friedlaenderowi nie tylko pod znakiem aktywnej pracy twórczej, ale także licznych wyjazdów i wystaw, m.in. w znaczących galeriach lub muzeach sztuki w Genewie (1954), Cincinnati i Cleveland (1956), Berlinie, Rzymie i Schaffhausen (1958) oraz Sao Paulo i Rio de Janeiro (1959). W 1957 roku retrospektywa jego prac z lat 1949-1957 odbyła się w Pawilonie Jakopiča w Ljubljanie, słynnej galerii sztuki, która w 1962 roku przemianowana została na Miejskie Muzeum Sztuki. Od 26 listopada do 15 grudnia 1958 roku w paryskiej galerii „La Hune” miała miejsce także pierwsza wystawa jego akwareli. W tym samym roku - jako reprezentant francuskiej sztuki grawerowania - artysta wziął udział na Biennale sztuki współczesnej w Wenecji.
W omawianym okresie Friedlaender zdobył liczne wyróżnienia, m.in. nagrodę „Jhakopice” z okazji Pierwszego Międzynarodowego Festiwalu Grawerowania w Ljubjanie (1955), nagrodę „Kamakura” na Biennale w Tokio (1956) czy nagrodę na Międzynarodowej Wystawie Grafiki „Bianco e Nero” w Lugano (1958). W 1954 roku został też bohaterem obszernego tekstu autorstwa Christiana Zervosa w znanym czasopiśmie artystyczno-literackim „Cahiers d'Art”.
Rok 1954 roku był o tyle ważny dla Friedlaendera, że poznał wówczas Brigitte Coudrain, która rozpoczęła u niego kurs akwaforty. To urodzona w 1934 roku grawerka, malarka i ilustratorka, z którą Johnny nawiązał wyjątkową relację, zarówno na gruncie przyjacielskim, jak i artystycznym, z czasem na stałe dzieląc z nią swoje studio. Głęboka więź łącząca oboje przetrwała do śmierci artysty, a Coudrain została jego prawną spadkobierczynią, odpowiedzialną za ochronę i promocję jego twórczości.
Sławomir Pastuszka
powrót