Przyczynki do powstań śląskich (3)
W kolejnym odcinku powstańczych wspomnień opartych na zapiskach nauczyciela i kronikarza dziejów ziemi pszczyńskiej Franciszka Szczepańczyka pozostajemy w Jankowicach, lecz przenosimy się do czasu poprzedzającego wybuch I powstania śląskiego.
Tym razem opowieść koncentruje się wokół postaci Augustyna Czerneckiego, a ściślej - wokół okoliczności jego śmierci mających źródła w osobistym konflikcie z funkcjonariuszem pszczyńskiego oddziału niemieckiej policji. Spór dwóch mężczyzn był jednak elementem szerszego konfliktu na tle narodowościowym i wpisywał się w szereg niemieckich akcji skierowanych przeciwko polskiej ludności Górnego Śląska w dobie przemian politycznych po I wojnie światowej.
Walka Polaków o Śląsk nie zaczęła się wraz z wybuchem I powstania śląskiego. Walka na gruncie dyplomatycznym trwała już od pierwszych chwil po odrodzeniu się państwa polskiego w listopadzie 1918 roku. Od stycznia 1919 roku stopniowo zaczęła przybierać ona postać dwutorową: na konferencji w Paryżu, gdzie przywódcy mocarstw decydowali o nowym podziale politycznym Europy, w tym o przyszłych granicach Polski, oraz na ziemi górnośląskiej, która stała się areną polsko-niemieckiego sporu o przynależność terytorialną tych ziem.
Komentarz i opracowanie Jarosław Zawisza
powrót