Jacob Bobrek - karczmarz i przedsiębiorca budowlany
Jacob Bobrek związany był z wieloma miejscowościami ziemi pszczyńskiej. Choć z zawodu był kuśnierzem i w tym fachu pracował bardzo krótko przed ożenkiem w Mikołowie, to już po ślubie wolał zająć się bardziej dochodowym zajęciem, jakim było prowadzenie karczm kolejno w Porębie, Studzionce i Wiśle Małej. Ostatecznie został szefem świetnie prosperującego przedsiębiorstwa specjalizującego się w budowaniu ulic.
Jacob Bobrek urodził się 30 maja 1842 roku w Starej Kuźnicy, dawnej wsi stanowiącej obecnie część Rudy Śląskiej. Był synem Simona, mistrza rzeźnickiego i Nanny z domu Freund, obojga wyznania mojżeszowego, którzy ostatnie lata życia spędzili w Mikołowie. Interesujące nazwisko rodziny wywodzi się od nazwy miejscowości Bobrek, będącej od 1951 roku w granicach Bytomia. W źródłach pojawia się ono także w innym wariancie zapisu: Bobreck, a także w wersji przymiotnikowej: Bobreker lub Bobrecker, czyli bobrecki. Jacob wyuczył się zawodu kuśnierza, jednak nie pracował w tym zawodzie zbyt długo.
4 września 1865 roku - będąc mieszkańcem Mikołowa - poślubił Marię, urodzoną 18 lipca 1842 roku w Zarzeczu koło Katowic i tam zamieszkałą, córkę karczmarza Moritza (Mosesa) Freya i Rosy z domu Lichtenstein. W 1866 roku młodzi małżonkowie przeprowadzili się do Poręby, gdzie - jak i w dwóch kolejnych wsiach - Jacob prowadził miejscową karczmę. Tam 9 września 1866 roku na świat przyszło ich pierwsze dziecko - córka Selma.
Źródła z lat 1868-1881 jako miejsce zamieszkania rodziny wymieniają Studzionkę. Tam urodziły się kolejne dzieci: Auguste (06.05.1868 - 09.04.1869), Simon (ur. 10.01.1870), Max (09.02.1872 - 21.02.1881), Henriette (ur. 26.12.1873), Richard (ur. 15.11.1878) i Dorothea (ur. 23.05.1880). Poza dwójką wymienionych dzieci, w Studzionce w wieku 15 lat zmarła także najstarsza córka.
Sławomir Pastuszka
Opracowano przede wszystkim na podstawie:
zasobów Archiwum Państwowego w Katowicach i Pszczynie
powrót