Bajka, haiku, janku
No i proszę, niby poważny, dojrzały mężczyzna, a zachwycił się bajką, i to bajką japońską. Jakby tego było mało, stworzył tę bajkę na nowo, układając ją w formie wiersza. Zadał sobie dodatkowy trud i ujął wiersz w formę 40-sylabowych czterowersowych zwrotek, przy czym każda linijka to 10 sylab rymujących się w drugiej i czwartej linijce, dzięki czemu wiersz uzyskuje rytmiczność narracji, w której, jak pisze w posłowiu Kinga Kowza, „poeta porusza się lekko i finezyjnie. Fabuła bogata w metafory i symbole nadaje dziełu wydźwięk oświeceniowej bajki”.
Zaciekawienie bajką japońską nie wzięło się znikąd, od ośmiu lat bowiem Jan Paliczka (z wykształcenia ekonomista) interesuje się haiku, czyli typowo japońską mikroformą literacką w postaci krótkich, trzywersowych (17-sylabowych: 5+ 7 +5) zapisów. Zaczął sam tworzyć haiku, potem nie całkiem będąc wiernym pierwowzorowi pisał tzw. „janku”, które wydał w 2013 roku w miniaturowym formacie pt. „Poezja chwili” wzbogacając je ilustracjami.
powrót